Not known Facts About نیلینگ
Not known Facts About نیلینگ
Blog Article
پایداری سطح موردنظر در گودبرداری بر اساس برقراری تعادل نیروهای مقاوم و محرکی که در سطح لغزش ایجاد میشود، محاسبه میگردد.
خاک معمولا مقاومت فشاري نسبتا بالا و مقاومت کششي و برشي پاييني دارد، ميخکوبي خاک را تسلیح نموده و مقاومت کششي و برشي آن را افزايش مي دهد. مجموعه حاصل از اين روش همانند يک ديوار حائل وزني عمل می کند و مي تواند به عنوان يک سازه باربر عمل نمايد.
همانطور که گفتیم، سیستمهای نیلینگ یا میخکوبی و روش انکراژ یا مهارکوبی، دو رویکرد متداول برای پایدارسازی در عملیات گودبرداری هستند.
همانگونه که استفاده از تری دی پانل در صنعت ساختمانسازی میتواند مزیتها و معایب متعددی داشته باشد، استفاده از نیلینگ نیز میتواند در مقایسه با روشهایی همچون انکراژ، اجرای شمع، سپر کوبی، سازه نگهبان خرپایی و … از مزیتها و ایرادات مختلفی برخوردار خواهد بود. از مهمترین مزیتهای این روش میتوان به نیاز به مصالح کم، سرعت اجرای بالا، هزینه کم، نیاز به فضای کم، امکان تغییر شیب راحت و رفع برخورد گمانهها، افزایش عملکرد و بهبود مشخصات مکانیکی خاک توسط تزریق دوغاب و … اشاره کرد.
بعد از تزریق دوغاب و نصب زهکشها در این مرحله یک روکش موقت شامل نصب شاتکریت، مهره ششگوش، پلیت باربر و واشر اجرا میشود.
همچنین در صورت نیاز به انجام بهسازی خاک قبل از اجرای سازه نگهبان میتوان از روشهایی مانند جت گروتینگ و میکروپایل استفاده کرد.
در این مرحله میلگردهای فولادی به عنوان میخ یا نیل، در طول و ضخامت مورد نیاز داخل این گمانهها قرار داده میشوند. و با وظیفه جلوگیری از رانش و ریزش خاک عمل میکنند.
میلگردها دچار خوردگی میشوند، خاک طی فرایند هوازدگی، دیگر مقاومت اولیه خود را ندارد و ممکن است فرو بریزد
ابعاد دقیق قطر و عمق این چاهکها بر اساس ویژگیهای مکانیکی نیلینگ چیست و فیزیکی خاک تعیین میگردد.
اگر میخها در تراز پایینتر از سطح ایستابی قرار گیرند، باید آب زیرزمینی تاثیر منفی روی مواردی مانند دیواره گودبرداری یا سینه کار، مقاومت چسبندگی میان دوغاب و خاک محصورکننده آن، یکپارچگی و پایداری سیستم نیلینگ (مانند خودن شدن میخها) نداشته باشد.
همچنین، برخی از عوامل مانند بریدگی و جابهجایی درزهها، فشارهای هیدرواستاتیکی جانبی و نیروهای تراوشی میتوانند موجب از دست رفتن سریع پایداری بلوکهای گفته شده، شوند.
ممکن است سیستم نیل و خاک از لحاظ کلی پایدار باشد و هیچ یک از حالات ناپایداری خارجی در آن رخ ندهد، اما از لحاظ گسیختگیهای داخلی دچار مشکل شود. این حالت ناپایداری ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پس از استقرار دستگاه مخصوص در موقعیت مناسب، چاهکهای افقی یا مایل در دیوارههایی با فواصل مشخص حفاری میشوند. قطر این چاهکها تقریباً در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر و عمق آنها حدوداً ۵ تا ۱۰ متر است.
با توجه به اینکه دوغاب با فشار زیاد در خاک نفوذ میکند، منتقل کردن آن از طریق شلنگ تزریق دستگاه انجام میگردد.